FME mátti sín lítils!

  Í höndum fjármálastofnana landsins mátti FME sín lítils greinilega, starfsfólk þess var greinilega lítið inni í málum, m.a. vegna Starfsmannaveltu sem hrjáði það, hún var mikil í þessu fyrirtæki eins og mörgum öðrum, þar sem fólk var á lægri launum almennt, þannig að aðrar fjármálastofnanir gátu yfirboðið hvað launakjör varðaði og náð sífellt í vel þjálfað starfsfólk frá Ríkinu þegar á þurfti að halda.  Bankar og aðrar fjármálastofnanir voru alltaf skrefinu á undan FME í öllum málum, og Lögfræðingastóð þessara stofnana höfðu greinilega málin á hreinu á meðan FME hefur sífellt þurft að eyða orku í að setja nýtt fólk hjá sér inn í málin að því er manni sýnist. Þetta sýnir og sannar það að Mannauðurinn skiptir oft miklu máli í rekstri hvers fyrirtækis.

„Rauðir í framan af reiði“

Athugasemdir

[Gísli Ingvarsson, 8.1.2009 kl. 16:46]

Það er hægt að finna margt sem skýrir hverning fólk í lykilaðstoðu og á ögurstundu brást. Mannlegar tilfinningar: minnimáttarkennd og hræðsla. En það að FME sem stofnun vildi ekki að bankarnir yrðu fyrir "tjóni" eða legði hömlur á starfsemi þeirra sé nær sannleikanum. Þeir lentu í meðvirkni og má því segja að FME "hrundi" með bönkunum. Alþingi kaus síðan að gera þessa stofnun að valdamesta batteríi fjármálaendurreisnarinnar sem var ómaklegt amk með sama mannskapinn í yfirstjórn. FME á sér engar málsbætur aðrar en að vera inkompetent eftirlitsaðili og hefði þá engu máli skipt hversu hálaunaðir starfsmennirnir hefðu verið.